HRMLog

In deze weblog houdt Kathalijne Schuurmans ontwikkelingen bij op het gebied van Human Resources Management (HRM).

22 januari 2006

Rechter bepaalt: Systeem voor beoordeling arbeidsongeschiktheid voldoet niet

De rechtbank Almelo heeft op 13 januari 2005 twee uitspraken gedaan over het systeem dat het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) als hulpmiddel gebruikt bij WAO-beoordelingen. Volgens de rechtbank voldoet dit systeem niet, ook niet nadat het na eerdere kritiek is aangepast.

Sinds begin 2002 gebruikt het UWV bij WAO-beoordelingen het zogenoemde Claimbeoordelings- en borgingssysteem (CBBS). Met dit systeem beoordeelt het UWV wat iemand ondanks zijn beperkingen nog zou kunnen verdienen. Daaruit volgt het percentage van arbeidsongeschiktheid. In enkele uitspraken van 9 november 2004 (onder andere LJN AR 4716) heeft de Centrale Raad van Beroep geoordeeld, dat tegen het CBBS bedenkingen bestaan waardoor het minder inzichtelijk en toetsbaar is dan het systeem dat voor 2002 werd gebruikt. Om aan deze bedenkingen tegemoet te komen, heeft het UWV het CBBS aangepast. De rechtbank heeft dit aangepaste systeem nu beoordeeld en is tot de conclusie gekomen dat nog steeds bedenkingen bestaan. Zonder nadere toelichting kunnen de resultaten van het CBBS daarom niet worden gebruikt voor de WAO-beoordeling.

De werking van het CBBS is als volgt. Het CBBS bevat een bestand met daarin de beschrijving van een groot aantal bestaande functies. Nadat een verzekeringsarts heeft vastgesteld wat de aanvrager van een uitkering ondanks zijn beperkingen nog kan, vergelijkt het CBBS deze mogelijkheden met de opgenomen functies. Dit levert een aantal functies op die mogelijk geschikt zijn. Een arbeidsdeskundige beoordeelt of dit ook daadwerkelijk zo is.

De kern van de kritiek van de rechtbank is, dat het CBBS functies selecteert die mogelijk toch meer van iemand vergen dan de verzekeringsarts verantwoord vond. Het systeem maakt ten eerste niet duidelijk op welke punten daarover twijfel bestaat. Op die manier kan niet worden gecontroleerd of de twijfel met een toelichting van de verzekeringsarts of de arbeidsdeskundige is weggenomen. Ten tweede moeten bepaalde punten volgens de rechtbank altijd worden toegelicht. Dit zijn met name punten die niet door een computer, maar door de arbeidsdeskundige zelf worden vergeleken. Ten slotte vindt de rechtbank de wel gegeven toelichting niet altijd voldoende uitgebreid. Verwezen wordt naar de rechtsoverwegingen 5 tot en met 10, die in beide uitspraken grotendeels hetzelfde zijn.

Lees hier en hier de uitspraken van de Rechtbank Almelo .

Bron: Rechtspraak.nl d.d. 20 januari 2006